Reisperiode: 1 mei 2019 – 3 mei 2019

Aantal kilometers: 725

Wisselkoers: 1 Ouguiya = EUR 0.025

 

Grensovergang

Vanaf Marokko/Westelijke Sahara is er eigenlijk maar één toegankelijke grensovergang. Langs de hele zuidelijke grens van Marokko liggen mijnen waardoor het gebied gevaarlijk is om doorheen te rijden. De grens die wij dus over zijn gegaan is die naar Nouadhibou. Wanneer je bij de grens van Marokko aan komt moet je bij het eerste poortje dat je tegenkomt je paspoort en passevant laten zien. Daarna mag je doorrijden met je auto, langs alle poortjes waar je later weer heen moet. Je rijdt je auto de X-ray in en die wordt gescand op illegale goederen. Daarna wordt er nog met een drugshond rondom je auto heen gelopen. Wij hadden geen problemen aangezien wij niks illegaals mee hadden maar we hebben van andere reizigers gehoord dat de drugshond goed is in zijn werk....

Dan lijkt het dat je weg kunt rijden met je auto maar uiteraard moet je nog je exit stempels hebben. Je loopt dus weer terug een neemt nu het eerste hokje vanaf deze kant.

Vervolgens mag je naar de uitgang waar je uiteraard nog even je stempels moet laten zien.

Je bent Marokko uit!

 

Je komt in een stukje niemandsland waarvan iedereen zegt dat het verschrikkelijk is en het eigenlijk niet te doen is. Zolang je een normale 4x4 hebt kan het zeker en ook gewone normale auto's gaan erdoor, wel een beetje voorzichtig natuurlijk maar wij snappen absoluut niet de heisa die hierom gemaakt wordt.

 

Wanneer je hier aan komt proberen er natuurlijk 10 fixers je papieren af te pakken en je te helpen. Wij werden zelfs door een official naar een fixer gepushed. Zorg dat je je papieren niet uit handen geeft en gewoon nee blijft zeggen, dan gaan ze vanzelf weg. Tenzij je natuurlijk gebruik wilt maken van een fixer maar dat is niet nodig. Als je het terrein op rijdt heb je aan je linkerkant allemaal gebouwen. Je begint bij het eerste gebouw. Ik kan mij niet meer goed herinneren wat we daar moesten doen maar dat zal dus wel gewoon je paspoort even moeten laten zien. Daarna ga je naar de volgende en kom je op een soort binnenplaats. Het is daar belangrijk dat de vrouwen bij de vrouwen (links) in de rij gaan staan en de mannen bij de mannen (rechts). Als je als stel bent zorg dan dat degene met de kleinste rij de paspoorten heeft, dan kan de ander met die rij mee liften, je gaat natuurlijk niet zonder elkaar dat kantoortje in.... In het kantoor worden foto's van je gemaakt en moet je de nodige informatie doorgeven. Het duurt allemaal even maar uiteindelijk krijg je een mooi geprinte visa in je paspoort. Je betaald hier €55,00, dit moet je in Euro's betalen.

 

Hierna rijdt je door de gate heen en kom je bij het volgende plein uit. Aan je rechterhand zie je witte muren, binnen deze muren krijg je je passevant. Deze kost €10,00 en ook dit betaal je in Euro's. Je hebt hiervoor uiteraard je kenteken bewijs en je paspoort voor nodig.

Daarna rijdt je een stukje verder, laat je aan de linker kant bij de politiecheck point je paspoort zien en volgens mij nog een keer stempelen. Daarna mag je door! Zorg ervoor dat je geen alcohol mee neemt Mauritanië in, zijn ze niet zo gek op.

 

Na de grensovergang krijg je aan je linkerkant direct een kantoortje/restaurant waar je een verzekering kan kopen, dit is uiteraard wel iets duurder dan wanneer je het inNouadhibou doet. Onderweg kom je echter al weer een aantal checkpoints tegen dus het is wel verstandig het meteen af te sluiten. Wij hebben 950 Ouguiya betaald voor 10 dagen verzekering.

 

Visum

Voor Mauritanië koop je als Nederlander een visum aan de grens, Deze hoef je niet van te voren aan te vragen.

 

Overnachten

Wij hebben maar twee nachten in Mauritanië doorgebracht. De eerste nacht hebben we geslapen in Nouadhibou. Deze stad leent zich niet echt voor wildcamperen. Vlak voordat je de eerste politiecheck tegen komt is een campingplek die veel mensen graag gebruiken, de dag dat wij er waren waaide het echter te hard om daar, aan het water, de daktent te openen. Wij hebben daardoor gekozen voor een hotel. Ook in Nouakchott is wildkamperen niet echt te doen, campings zijn er wel. Ook deze keer waaide het weer erg hard, we hebben de auto meerdere keren verplaatst.

Uiteraard kan je in Mauritanië prima de woestijn in en daar lekker je tent op zetten waar je maar wilt.

 

Praktische zaken

We hebben te kort tijd doorgebracht in Mauritanië om iets over de prijzen te kunnen zeggen. Wel weten we dat hotelovernachtingen over het algemeen niet goedkoop zijn, €30,00 per nacht zijn vrij normale bedragen.

In Nouadhibou is bijna alles wel te krijgen maar het is overal ontzettend smerig, vlees en groente wil je dus liever niet kopen. Ik zou aanraden om zeker nog wat groente mee te nemen uit Marokko.

 

Ook in Mauritanië is een fiche erg handig! Er schijnen erg veel checkpoints te zijn, al hebben wij daar zelf dan weinig last van gehad. Echter als je zo'n fiche afgeeft kun je gelijk door, wel zo makkelijk.

 

Pinnen in Mauritanië is eigenlijk niet te doen, een pinautomaat die het doet vinden is een flinke uitdaging. Als je net zoals wij maar een paar dagen blijft is het verstandiger om gewoon genoeg geld te pinnen in Marokko en dan dit te wisselen aan de grens.

Mauritanië heeft in 2018 de munteenheid veranderd. Echter gebruiken de inwoners vaak nog de oude munteenheid. Hierdoor krijg je soms prijzen die belachelijk hoog klinken. Als je een nulletje weg haalt dan lijkt het vaak al een stuk logischer!

 

Als je de weg van Marokko naar Senegal rechtstreeks naar beneden rijdt is tanken absoluut geen probleem, onderweg zijn er genoeg tankstations. Hoe dit in de rest van Maurtanië is weten we niet.

 

Het was erg veel werk om een simkaartje te vinden in Nouadhibou en het bereik is erg slecht in Mauritanië.

 

Er is geen ambassade van Nederland, deze vindt je in Dakar – Senegal. Zij zijn te bereiken via dak@minbuza.nl of (+221) 33-829 21 21.

 

Landnummer: 222

Politie: 117

Ambulance: 101

Brandweer: 118

 

Cultuur

Het verschil tussen de mensen in Marokko en Mauritanië is erg groot. Zodra je het land in rijdt zie je dat de mensen anders zijn. De Islam speelt ook in Mauritanië een hele belangrijke rol en je ziet er dan ook veel moskee's.

Uiteraard wordt er ook in Mauritanië voornamelijk Frans en Arabisch gesproken. Waar je in Marokko nog wel met een beetje Engels weg kon komen lukt dat hier niet meer.

 

Klimaat

Zoals eerder gezegd hebben wij veel last gehad van de wind in Mauritanië. Het is erg droog en warm. De warmte was in mei echter wel goed uit te houden. In het noorden heerst een woestijn klimaat, in het zuiden een semi-woenstijn klimaat, hier valt in het regenseizoen ook een klein beetje regen. Voor uitgebreide informatie over het klimaat kun je kijken op www.climatestotravel.com/climate/mauritania.

 

Tips

We hebben zelf eigenlijk erg weinig gezien in Maurtanië omdat we er zo snel doorheen gereden zijn. De tips die we hebben hebben we dus ook van andere reizigers ontvangen maar mocht je meer tijd willen besteden in Mauritanië zijn de volgende plekken wellicht de moeite waard om te bezoeken.

 

Oog van de Sahara

Wanneer je richting Atar rijdt kun je daarvandaan richting het oog van de Sahara, zoek dit vooral even op op google maps, sateliet view. Het is een route waar je niet zo maar naar toe rijdt dus enige ervaring is wel handig, echter weten ze in Atar precies hoe het in zijn werk gaat hier en kunnen ze je goed verder helpen om er te komen.

 

Diawling National Park

Dit nationale park ligt helemaal onderin Mauritanië, tegen de grens van Senegal aan, aan de kust. Het is een vrij nat gebied, je ziet er veel vogels en je kunt hier aan de kust goed vissen. Volgens andere reizigers is dit een fijne plek om even door te brengen.

 

Iron-ore train route

De Iron-Ore train is de langste trein ter wereld, alleen al deze voorbij zien rijden is uniek. Om hem echt te beleven kun je twee dingen doen. Je kunt een kaartje kopen en zelf mee gaan op de trein, welke van Nouadhibou naar Choum gaat. Je zit dan in de wagon en moet je dus wel goed voorbereiden op de vreselijke kou, de wind en het zand maar het schijnt een unieke ervaring te zijn. Voor degene die met de auto reizen is dit natuurlijk niet echt handig omdat je liever niet je auto achter laat. Je kunt er dan voor kiezen om het hele spoor van de trein te volgen de woestijn in. Het is daarbij heel belangrijk dat je aan de zuidelijke kant van de rails blijft, aan de noordelijke kant liggen nog altijd de mijnen en is het dus gevaarlijk om te rijden. Wij hebben hier erg over nagedacht maar durfden uiteindelijk de gok niet aan om deze route alleen te rijden. Mocht je dit willen doen is het wellicht handig om ruim op tijd eens rond te vragen of er andere reizigers zijn die het gaan doen zodat je rekening met elkaar kunt houden en dit samen kan doen. Wij hebben elke dag nog spijt dat we het niet hebben gedaan.

 

Gerelateerde blogs

About to get randomly selected